Να αποβιώσει το κράτος για να επιβιώσουν οι συντεχνίες;

Του ΓΙΩΡΓΟΥ Χρ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ

Εµένα βασικά δεν µου αρέσουν τα «κλειστά» κανενός είδους. Οι περιορισµοί γενικά. Το θέλω να κάνω αυτό ή εκείνο, αλλά δεν µπορώ να το κάνω, επειδή κάποιος που α) είναι γεννηµένος από τζάκι, β) έχει µπάρµπα στηνΚορώνη, τη Μεθώνη, δεν θυµάµαι ακριβώς, γ) είναι πιο όµορφος, πιο λεπτός, ξανθός, ευκίνητος, διαθέτει γωνιώδες πρόσωπο, θεληµατικό πιγούνι και δεν ξέρω τι άλλο, δεν µου το επιτρέπει, διότι φρόντισε να θωρακίσει την παρουσία του µε νόµους και διατάξεις, µε χαλάει άσχηµα. Σε δηµοκρατία ζούµε, Σύνταγµα έχουµε και µάλιστα από τα καλύτερα του κόσµου, γιατί πρέπει να υπάρχουν αυτές οι εξαιρέσεις;
Αν εγώ ας πούµε, θέλω να γίνω µηχανικός, φαρµακοποιός, αρχιτέκτονας, συµβολαιογράφος, δικηγόρος, ταξιτζής, φορτηγατζής, µανάβης στις λαϊκές ή εφηµεριδοπώλης, και πληρώ τις προϋποθέσεις, γιατί να µην µπορώ να κάνω πράξη το όνειρό µου, που είµαι και ονειροπόλος ο άνθρωπος; Είµαι πολίτης δεύτερης κατηγορίας και µου το κρατάτε µυστικό, γιατί δεν θέλετε να µε πληγώσετε;

Να χτιστεί από την αρχή 

Οχι, να ανοίξουν εκατό φορές τα κλειστά επαγγέλµατα και να ‘µαι και παρών παρακαλώ, να πιστοποιήσω το άνοιγµα, µη γίνει κανένα λάθος και ξεφύγει καµιά κατηγορία – 160 είναι, ζωή να ‘χουνε... Επίσης ένας σπουδαίος λόγος για να ανοίξουν τα κλειστά είναι κι αυτός ο περιρρέων τσαµπουκάς, που διαχέεται από ορισµένους εκπροσώπους κλειστών επαγγελµάτων που απειλούν, λέει, «να κλείσουν το κράτος», αν η κυβέρνηση προχωρήσει στο άνοιγµα! Τιλέτε ρε παιδιά, σοβαρά; Να κλείσει το κράτος για να διατηρήσει η κάθε συντεχνία το µικρό της φέουδο και από το καστράκι της να εφορµάει στις τσέπες όλων εµάς των άτυχων πολιτών - πελατών; Αν είναινα κλείσει το κράτος, να κλείσει µια και καλή από µόνο του, για να µπορέσει να ξαναχτιστεί από την αρχή, χωρίς τέτοια κόλπα...

Μπορεί να σώσει την παρτίδα 

Να το πω αλλιώς, για να µη µένουν γκρίζες ζώνες σ’ αυτά που υποστηρίζω. Κατά τη γνώµη µου ο Γιώργος κακώς σκίζεται ανά τις πέντε ηπείρους για να σωθεί αυτή η χώρα. Οχι γιατί δεν πιστεύω ότι µπορεί να σωθεί. Μπορεί. Αν συντρέξουν χίλιες θετικές προϋποθέσεις, άλλες τόσες ευνοϊκές συνθήκες και επιπλέον οι Ελληνες αλλάξουν. Γίνουν Βορειοευρωπαίοι, λιτοί, λακωνικοί, ολιγαρκείς, πληρώνουν φόρους, εργάζονται και δεν «δουλεύουν» (τον κόσµο). ∆ηλαδή να αλλάξει το DNA τους και ουσιαστικά να µην είναι Ελληνες. Αλλά πόσο εφικτά είναι όλα αυτά; Κατά τη γνώµη µου καθόλου. Κατά συνέπεια, µιλάµε για κάτι που έχει προδιαγεγραµµένη πορεία και ο µόνος που φαίνεται να µην πιστεύει κάτι τέτοιο είναι ο Γιώργος. Εκείνος πιστεύει ότι µπορεί να σώσει την παρτίδα – και την... πατρίδα. Μάλιστα. Αντίρρηση καµία. Αλλά µήπως θα ήταν ευκολότερο να αφεθεί η χώρα να καταρρεύσει για να γίνει ευκολότερη η ανασυγκρότησή της;

Σύµπτωµα των καιρών 

Με τα «αν» και τα «µήπως» δεν γράφεται η ιστορία. Η ιστορία γράφεται µε γεγονότα. Και τα γεγονότα δηλώνουν ότι ο Γιώργος το παλεύει. Καλά, κακά, το παλεύει. Τόσο που είναι να απορείς µε την υποµονή και την επιµονή του. Αυτός είναι ίσως ο λόγος που ορισµένοι εξ ηµών αντί να αναγνωρίσουµε αυτή την προσπάθεια που κάνει, λέµε «ό,τι να ‘ναι». Παράδειγµα η λαλίστατη Λιάνα Κανέλλη, η οποία µε το κύρος που της δίνει η ανάδειξή της προσφάτως σε δηµοσκόπηση ως το... δηµοφιλέστερο πολιτικό πρόσωπο (έχουµε πλάκα τελικά ως λαός...), χαρακτήρισε τον Γιώργο Παπανδρέου ΟΥΦΟ! Τι να πρωτοθαυµάσει κανείς; Το εύρος της πολιτικής ανάλυσης ενός στελέχους του ΚΚΕ; Το ήθος του λόγου που εκφράζει; Τη στάση απέναντι στον δεύτερο τη τάξει πολιτειακό θεσµό; Όλα µαζί; Σε κάθε περίπτωση είναι και αυτό ένα σύµπτωµα των καιρών.

Το σύνδροµο Χριστόδουλου 

Σύµπτωµα των καιρών είναι επίσης και η ενασχόληση των κληρικών µε τα κοινά, και δη τα πολιτικά. Το κείµενο που µοιράστηκε στους ναούς και αφορά την κατάσταση στη χώρα και την κρίση, προφανώς δεν συνάδει µε το πνευµατικό έργο της Εκκλησίας. Απλώς δείχνει ότι µερικοί ιεράρχες ακόµη δεν έχουν απαλλαγεί από το σύνδροµο του µακαριστού Χριστόδουλου, ο οποίος το µόνο που έκανε ήταν να ανακατεύεται στα πολιτικά, να ασκεί εξωτερική πολιτική, να κάνει ό,τι µπορεί για να βοηθήσει την τότε κυβέρνηση της Ν.∆., να επιτίθεται στην αντιπολίτευση. Για κάποιο λόγο επιζητούν και πάλι δηµόσιο λόγο. Θα τους το επιτρέψει ο Αρχιεπίσκοπος, ο οποίος έχει δώσει δείγµατα σοβαρού ιεράρχη;

Τα έλεγε η Βάσω από καιρό 

Και να κλείσω µε την οικονοµία. Υπογραµίζοντας ότι δεν αποτέλεσε έκπληξη για κανέναν η κριτική που άσκησε η Βάσω Παπανδρέου στην κυβέρνηση, στη συζήτηση για τον προϋπολογισµό. Οχι µόνο γιατί η πρώην υπουργός τα έλεγε αυτά από καιρό, αλλά γιατί είχε φροντίσει να κάνει γνωστή την αντίθεσή της µε την πολιτική του υπουργείου Οικονοµικών από πολύ νωρίς. Προσωπικά, περισσότερες από τρεις -τέσσερις φορές σε διάστηµα µερικών µηνών, από πέρυσι τέτοιο καιρό, µου είχε επισηµάνει ότι «η κυβέρνηση αργεί», «τι κάνουν και δεν παίρνουν µέτρα – έρχεται καταστροφή» και άλλα τέτοια. Είµαι σε θέση να γνωρίζω ότι τις προειδοποιήσεις αυτές τις έκανε και προς τους αρµόδιους υπουργούς, καθώς και προς τον ίδιο τον Πρωθυπουργό µέσω συνεργατών του. Πίστευε και πιστεύει ότι, αν η κυβέρνηση είχε κινηθεί µε ταχύτητα και συντονισµένες κινήσεις πέρυσι τον Νοέµβριο, αφού είχε αποτυπώσει την κατάσταση, η χώρα θα βρισκόταν σε καλύτερη θέση από αυτή που βρίσκεται σήµερα. Αλλά δεν την άκουσαν. Και τώρα τα... ακούνε κανονικά. ∆εν πρέπει όµως να παραπονιούνται, εντάξει;

Δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ 23/12/2010